Hoe ik besloot om Tibet activist te worden:
Door, gedurende meerdere jaren, de keuze te nemen om als een vrijgevochten vogel rond te reizen en als ‘Street Artist’ mijn dagelijkse brood te gaan verdienen heb ik me de vreugde kunnen gunnen om mijn tijdelijke ‘thuis’, meestal in Vans en in community door te brengen in de natuur. Van de ene spot naar de andere, komen en gaan… geen houvast, geen verplichtingen.
Het toeval leidde me naar Avignon, precies op het moment van het beroemde straattheaterfestival van Avignon. Zo ontdekt ik een nieuwe passie en een nieuwe manier om te overleven waardoor ik enkele jaren bleef reizen, van de lente tot de herfst, van plaats tot plaats, van dorp tot dorp en van festival tot festival als straatartiest.
Tijdens dit eerste jaar maakte ik kennis met leden van de "Spiral Tribe". Een groep die bestond uit honderden Engelsen die hun land ontvluchtten nadat de regering hen hardhandig had aangepakt. Zij hergroepeerden zich en kregen gezelschap van vele "reizigers" in Zuid-Europa (Frankrijk, Spanje, Italië en Portugal) en stichtten zo gemeenschappen, woonden in omgebouwde bestelwagens en vrachtwagens, en brachten veel Sound Systems met zich mee (oprichters van Tecknivals). Tijdens de wintermaanden vertrokken velen van hen naar Aziatische landen: India, Thailand, Nepal, om aan het eind van de winter naar Europa terug te keren. Het was ook na deze ontmoetingen dat ik het boeddhisme leerde kennen, en meer bepaald het Tibetaans boeddhisme.
Enkele jaren later werd ik lid van een internationale organisatie “Zulu Nation” wat me toeliet een tiental keer naar New York te reizen om deel te nemen aan de "Annual Hip-Hop Anniversary" en de "Annual Universal Zulu Nation Anniversary". Het was in deze periode dat ik het Tibetan Freedom Concert ontdekte, een festival georganiseerd door de Milarepa Fund (opgericht door leden van de Beasty Boys) en dat tot doel had de winsten van hun festivals te herverdelen ten behoeve van het welzijn van de Tibetaanse gemeenschap. Samen met een vriend (Philippe Gaspard) legden we contact met deze organisatie om een soortgelijk event te mogen organiseren in België. Door gebrek aan deelnemende sponsors werd dit jammer genoeg nooit verwezenlijkt.
Het is dan ook met me meer te verdiepen in de Milarepa Fund dat ik bewust werd van de leed, genegeerd en totaal aan zijn lot overgelaten door bijna elke regering in de wereld, dat dit volk heeft moeten ondergaan door de Chinese invasie in 1950 met hun ‘Culturele Revolutie’ kon ik het niet laten om me actief in te zetten ten voordele van het Tibetaanse volk, en meer bepaald voor hun kinderen geboren ver weg van hun vaderland en zo een steun te zijn bij het behouden van hun cultuur.
De 'deur' om Tibet activist te worden was geopend...
De Chinese invasie in Tibet, een korte samenvatting:
In 2001 was de situatie in Tibet, 50 jaren na de Chinese invasie als volgt: 1.200.000 doden – 6000 kloosters verwoest – verplichte sterilisaties van Tibetaanse vrouwen en jonge meisjes – verplichte abortus, zelfs tot 7 à 8 maanden zwangerschap – ontvoeringen, moorden en verdwijning – arbitraire opsluitingen, veroordelingen en doodstraf (soms enkel om in het bezit te zijn van een foto van de Dalai Lama en/of het uitvoeren van het Tibetaans Boeddhisme) – werkkampen, slavernij, hongerarmoede.
Jonge monniken werden gedwongen hun Lama leraren te doden om zelf aan een vuurpeloton te kunnen ontkomen! Monniken, mannelijke en vrouwelijke, werden verplicht om hun celibaat beloften te verbreken door seksuele relaties met elkaar te hebben…
Maar ook op economisch-, medisch vlak of in het onderwijs heeft China kunnen aantonen dat hun politiek faalt, toch in ieder geval ten nadele van het Tibetaans volk. Al werden er in die jaren vele industrieën, scholen en ziekenhuizen gebouwd, deze zijn tot vandaag nog voornamelijk voor de Chinezen die door de overheid in Tibet gekoloniseerd werden.
In 2021 is de situatie in Tibet niet veel beter geworden. China blijft verantwoordelijk voor de voortdurende schendingen van de mensenrechten in Tibet. Er is tegenwoordig een ernstige bezorgdheid over de intensivering van het assimilatiebeleid in Tibet door China, het verplichte militaire zomerkamp voor Tibetaanse kinderen, de verslechterende situatie in Dza Wonpo, het Tibetaanse Karze-gebied dat bij de Chinese provincie Sichuan is ingelijfd, de voortdurende onzekerheid van de verblijfplaats van de 11e Panchen Lama en de aanhoudende schending van het recht op vrijheid van godsdienst in Tibet.
Tibet staat volgens het laatste rapport “Freedom in the World 2021: A Leaderless Struggle for Democracy”, dat gebaseerd is op een onderzoek naar politieke vrijheid in de wereld, op de tweede plaats op de lijst van minst vrije landen en wordt geregeerd door de Chinese communistische partij waarbij de lokale beslissingsbevoegdheid geconcentreerd is in de handen van Chinese partijfunctionarissen.
Vandaag schat men 150.000 Tibetaanse vluchtelingen die in ballingschap leven. België heeft een grote Tibetaanse gemeenschap, zo’n drieduizend Tibetanen, sommige menen zelfs vierduizend, die er in ons land zouden wonen.
In samenwerking én met dank voor de enorme bron van info's aan
Han 'LUNGTA actief voor Tibet'
en
The Tibetan Community in Belgium
